landschap onderweg
dorp Kakamas, vlak voor Augrabies
Augrabies Falls is een door de Oranjerivier uitgesleten grote canyon in het Augrabies Falls National Park. Augrabies betekent “veel lawaai”. Het is de zesde waterval ter wereld.
De watervallen zijn majestueus. Ze zijn dichtbij het “restcamp” waar we een mooi huisje met braai en alles erop en eraan hebben. We gaan er verschillende keren heen, je kunt blijven kijken naar het naar beneden denderende water.
Laten we nog wat meer over het klimaat hier vertellen. Vlakbij het restkamp is goed overzicht gemaakt. Het is ook karakteristiek voor deze omgeving, Noord ZA, Namibië en Botswana.
Augrabies Falls: GPS 28°35’35” zuiderbreedte, 020°20’15” oosterlengte.
Regenval de afgelopen tien jaar vergelijk Nederland gem: 760 mm/jaar bij gematigd klimaat.
2001 060,0 mm 2006 236,8 mm
2002 197,6 mm 2007 203,5 mm
2003 081,5 mm 2008 023,5 mm
2004 102,2 mm 2009 125,5 mm
2005 171,5 mm 2010 107,5 mm t/m november
Over 2010 is het verloop als volgt: jan. 22 mm, febr. 33 mm, maart 13 mm, april 16 mm, mei 3,5 mm, juni, juli, aug., sept en okt. 0,0 mm, nov. 20 mm.
Dit bij veel hogere temperaturen dan Nederland op 4 december was de max. temp 37° en de min. 16°.
De doorzet van de Oranje rivier die in Oost Zuid Afrika bij het Drakengebergte begint is als wij er zijn 24 kub. meter / sec. In de fagelopen 30 jaar is er driemaal een geweldige vloed geweest de hoogste in 1988 bijna 7800 kub. meter/sec. dus ruim 300 maal de huidige doorzet. Daarna komen nog 2002 en 2006 met ca 2000 kub. meter/sec. De foto’s van het water geweld zijn zeer imponerend. Dit water komt dan vooral vanuit oostelijk Zuid Afrika.
De canyon zien we ook nog vanaf verschillende uitzichtpunten waar we met de auto heen rijden. Eerst moet je dan over een stukje weg waar veel water snel overheen stroomt. De eerste dag durft vooral Geer dat niet. Later blijkt het goed te gaan.
Hoe de natuur zo’n canyon in het gebergte uitslijpt door de duizenden jaren heen, blijft iets om je over te verbazen.
de canyon vanuit uitzichtpunt Oranjekom
Bij de waterval zien we zeer veel dassies. Ze lijken een beetje op marmotten. Zeer lenige graseters.
En we zien de zeer felgekleurde Augrabies Flat Lizard (het vrouwtje is niet gekleurd). Eerder (in Twyfelfontein) zagen we de iets minder felle African Rock Agama. Hieronder foto's om te vergelijken.
de Augrabies Flat Lizard
Augrabies Flat Lizard, mannetje en vrouwtje
de African Rock Agama
Op zaterdag wandelen we de aangegeven trail van plm. vijf kilometer, de Dassie-route. Het is een prachtige wandeling, niet langs een keurig pad wat we verwachten, maar met ruwe gedeeltes. We klauteren over bolders, gaan door rivierbeddingen enzovoorts. Af en toe maken we een uitstapje. Eerst naar de canyon.
klauteren
grote bolders
over beken
En dan beklimmen we de Moon Mountain. Die is echt mooi, steekt ver boven het landschap uit waardoor je hem van alle kanten van ver ziet. En de lagen graniet waar die en andere rotsen uit bestaan lijken als plakjes op elkaar gelegd.
de Moon Mountain van afstand
de Moon Mountain dichterbij
Geer na de klim
een grote bolder die bijna afbreekt
lagen graniet op elkaar
onderweg tijdens de wandeling zien we de droge Desert Broom
en een witte variant, is het de White Thorn?. Vanuit de verte zie je niet of het stenen of bloemen zijn
de long tailed mongoose zien we ook tijdens de wandeling
Op zondag rijden we nog een stuk het park in. we hebben onze eigen “game drive”, want we zien prachtige giraffen en springbokken. Een mooi afscheid van de vele parken die we de laatste tijd gezien hebben.
springbokken
En bij de doorwaadbare plaats waar we met de auto doorheen rijden zien we een Hammerkop denken we maar die waarschijnlijk gewoon een bijzondere eend is.
Hammerkop
eend?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten