zaterdag 6 november 2010

015 Okavango Delta in Botswana donderdag 28 oktober – maandag 1 november

De komende vier en een halve dag gaan we gescheiden optrekken. Alle drie gaan we naar de Okavangadelta in Botswana. Geer en Kees gaan vier nachten in twee lodges binnen het park slapen en Saskia vliegt naar Maun, net buiten het park waar ze gaat kamperen en van daaruit tochten in de delta gaat maken. Op maandag 1 november zullen we elkaar weer ontmoeten.

De Okavangadelta

De Okavango delta is de grootste delta ter wereld van meer dan 15.000 vierkante km moerasland (bijna de helft van Nederland). De Okavango rivier die vanuit Angola komt is de oorsprong van de delta. Na de delta gaat de rivier verder naar Oost Botswana waar zij eindigt in de zoutpannen van Makgadigani. Vroeger, voordat dit gebied 5 miljoen jaar geleden omhoog werd gestuwd, stroomde de rivier uit in de zuidelijker gelegen Limpopo rivier. Na de opstuwing vormde zich een groot meer dat uiteindelijk ging afvloeien via de huidige Zambezi, zie hfdst 014.
Twee kaartjes :





De transfer van Livingstone naar het kleine vliegveld Kasane in Botswana is door het reisbureau Globe geregeld. Dat is sjiek: we worden keurig om 10 uur door een airco auto opgehaald op het vliegveld van Livingstone, in een uur naar de grens gereden (de kortste grens tussen twee landen in de hele wereld: 700m is de grens tussen Zambia en Botswana), door de grens geloodst, met een speciaal bootje de Zambezi overgevaren - we gaan niet met de drukke pont - en daar weer opgehaald door een ander busje dat ons naar het vliegveld rijdt.


De veerpont:éénvracht wagen per keer



Het is een beetje vreemd om daar afscheid te nemen voor vier nachten.
We zwaaien om 1 uur Saskia uit die in 50 minuten met een vliegtuigje van Botswana Air met 21 mensen naar Maun vliegt. En bijna direct daarna gaan wij in een heel klein propellervliegtuigje met 11 mensen (max capaciteit 13 inclusief de plaats naast de piloot) naar Xakanaxa airstrip, een vlucht van ruim een uur. We vliegen over heel, heel droge woestijn. Overal zie je kale bosjes en zandplekken waar allerlei wildpaadjes heen leiden naar drinkplaatsen. Op die plekken heeft water gestaan of staat het nog een beetje. Soms zie je er zelfs enkele beesten staan.
Het laatste stuk wordt groener: we vliegen over de delta. Dat is een prachtig gezicht.



uitzwaaien Saskia


ons vliegtuigje


De droge deltawoestijn,


De natte delta

Okuti Lodge: donderdag 28 – zaterdag 30 oktober
We worden opgehaald op de airstrip van Xakanaxa en ontvangen in Okuti lodge, van alle gemakken en luxe voorzien. Met prachtige uitzichten.


Kees op het terras bij onze kamer


uitzicht vanuit ons terras

Okuti ligt in de Oostkant van de Okavango delta en is onderdeel van het Moremi Game Reserve. Van de twee verblijven is dit het verblijf in het zogenaamde droge gedeelte, dat trouwens ook veel water kent. De rivier die er langs stroomt, is de Machanachi, een van de rivieren die door de delta stroomt.
Direct hebben we ‘s middags van 4 tot 7:30 al een boottocht door de delta. Het is adembenemend mooi, zowel de delta als de vele vogels die we zien. Het gebied doet ons denken aan de Weerribben of de Biesbosch, maar dan eindeloos veel groter. En ook heel opvallend is dat alles zo groen en nat is. Veel riet, papyrus, waterlelies, en andere waterplanten die we allemaal niet kennen. Na weken droog Afrika en het vliegen over de kurkdroge woestijn is dat een hele tegenstelling. Ook een soort verademing.



We zien de komende dagen (in Okuti èn in Pom-Pom) vele vogels en we sommen die voor onszelf op, om later nog eens na te zoeken: Southern Carmite Bea-eater, Reed Cormorant (aalscholver), Wattled Crane (kraanvogel), African Darter, White-faced Duck, Yellow-billed Duck, Wahlberg’s Eagle, Great white Eagret (ibis), African Fish Eagle (visarend), Red-billed Francolin, Hamerkop, Grey Heron (reiger), Purple Heron, Squacco Heron, Crowned Hornbill, Red-billed Hornbill, Pied Kingfisher (ijsvogel), African Jacana (Jezus bird), Black-shouldered Kite, Blacksmith Lapwing, Brown-throated Martin, Broad-billed Roller, Lilac Brested Roller, Ruff, Wood Sanspiper, African Spoonbill (lepelaar), Burchell’s Starling (spreeuw), Wattled Starling, Black-winged Stilt, Marabou Strok (ooievaar), Saddle-billed Stork, Hottentot Teal, Hooded Vulture, White-backed vulture
En enkele van de mooiste publiceren we, in de wetenschap dat er een aantal al in andere hoofdstukken staan:


Brown Throated Martin


jongen van de grijze reiger


African Jacana of Jesus Bird met jongen


Yellow-billed Stork


Reigers en aalscholvers (reed brested Cormoran) bijeen


Hamerkop


Yellow-billed Duck met op de voorgrond een eend wiens naam we niet meer weten


Wahlbergs Eagle


Lilac-brested Roller


Crowned Hornbill


Wattled Crane




de naam weten we niet meer


reiger in de vlucht

Het leven in Okuti is als in de andere parken: ‘s morgens vroeg en aan het eind van de middag game-drive, wandeling of boottocht. De tijd tussen door kijken we vanaf ons mooie terras naar buiten over het water en het riet, lezen en werken aan de foto’s en de weblog. Overigens is die tussen tijd zo ongeveer van elf uur a half twaalf tot ca kwart voor vier, dat is de tijd voor lunch, uitkijken en siësta, want morgen is het weer om half zes reveille. ‘s Avonds is er een vuurschaal waar ieder omheen zit voor en na het diner.
De game-drive van vrijdagmorgen is weer goed voor wilde dieren en vogels. Heel erg genieten we van de diverse leeuwen die we zien en speciaal de besluiping door twee mannetjesleeuwen van een grote kudde Afrikaanse buffels. We volgen de bewegingen meer dan anderhalf uur. Eerst krijgen de buffels de leeuwen in de gaten en ze veranderen hun looprichting door een moerassig stuk. Leeuwen houden daar niet van, maar als ze honger hebben ….. Eerst waadt de ene, de meest initiatiefrijke en ervaren jager door het water en een tijdje later zijn broertje die er duidelijk geen zin in heeft. Aan de overkant gaat de jacht door. De eerste leeuw gaat rennen. Iedereen is opgewonden: wordt het de kill? Na even geeft hij op engaat op een termietenheuvel liggen van waaruit hij de kudde mooi kan overzien, de andere volgt. Dan draaien een aantal volwassen buffelstieren zich om en komt op de leeuwen af. Daar moeten de leeuwen niets van hebben en ze maken zich rap uit de voeten, en de stieren kijken nog een poosje en gaan dan weer naar de kudde toe. De leeuwen lopen een stukje met de wind mee en draaien dan weer naar de kudde toe- duidelijk bovenwinds - en zoeken dekking opnieuw achter een termieten hoop en hoger gras. De buffels zijn in de war: kijken op en om, zijn de leeuwen kwijt en beginnen weer gewoon te grazen. De oudere en sterke mannetjes aan de buitenkant van de kudde, de vrouwtjes en jonge buffels in het midden. De voorhoede van de buffels loopt dan langzaam in de richting van de leeuw, maar dan bemerken ze een van de leeuwen en keren weer terug. Heel bijzonder om dat mee te maken en om leeuwen door het water te zien gaan. Om te zien hoe de rollen worden omgekeerd en dat de jager belaagd wordt en vervolgens weer het initiatief neemt.
We gaan vrijdagnamiddag kijken of de leeuwen een buffel hebben gevangen. Dat is niet het geval. Aan de voetsporen is te zien dat de kudde en ook de leeuwen over een plas zijn getrokken, waar onze Landrover niet over heen kan volgens onze gids Obrie.


leeuwen op de loer


buffels


leeuwen sluipen in het veld




leeuw op jacht

We zien weer allerlei vogels, evenals de laatste morgen. En we zien zebra’s met jong. Hier hebben ze een bruin streepje erbij (zgn Burnell Zebra’s), anders dan in South Luangwa.
En mooie Lechwe met haar jong. Ze zijn typische antiloop voor de Okavango delta omdat ze goed kunnen rennen door moerasachtige plassen. Hun hoeven zijn aanzienlijk breder dan de andere antilopen.




een zebramoeder met haar nog zeer prille jong. Gids denkt in uren.


Lechwe met jong

Dan zien we op een andere plek ook een leeuwenjong dat met moeder en vader bij een gedode buffel van een paar dagen geleden ligt. Dat vinden we ook speciaal.





Eind van de morgen worden we naar het vliegveldje gebracht.

Pom Pom lodge: zaterdag 30 oktober – maandag 1 november
Het vliegtuigje waar we nu de vlucht van een klein half uurtje mee maken, is nog kleiner dan het vorige: een Cesna 206; er passen zes mensen in, incl, piloot. Kees mag voorin zitten en heeft dus een prachtig zicht op hoe de piloot vliegt en op alle metertjes.
Het vliegtuigje vliegt niet zo hoog 400 feet (120 meter), waardoor we een prachtig overzicht hebben op de delta. Weer de vele droge en hier vaak nattere drinkplaatsen met paden erheen, kronkelende waters en plassen. We zien zelfs de olifanten lopen.








landschap van boven

Pom Pom is weer een prachtige lodge. We genieten er twee dagen. Het gezelschap bestaat voornamelijk uit Duitse echtparen van oudere leeftijd, net als wij dus.



Leuk is dat we verschillende keren vanuit de lodge een olifant in het water zien. Prachtig zo,n groot beest tot halverwege zijn buik in de rivier die zich dan echt gaat baden. Hij verdwijnt geheel onder water, komt proestend weer boven gooit zich weer de rivier in, etc.



Het landschap is behoorlijk anders dan in de Moreno Game Reserve. Hier zijn veel moeras- en rietlanden, alles veel natter. Het is hier de zgn “natte delta”. Er zijn een aantal eilandjes met daartussen moeras en water. Met de auto kun je van het ene eiland naar het andere rijden over een kunstig geconstrueerde brug.



Opvallend is dat er palmbomen groeien, die hebben we nog niet gezien. Misschien heeft het te maken met de bodem die hier veel zouter is. De zoutpannen van verderop in Botswana beginnen hier al volop.
Enkele foto’s van het landschap:






Op een eiland ontmoeten we nog een giraffe

In de twee dagen dat we er zijn, maken we twee game-drives in de namiddag mee (Geer blijft de tweede dag in de lodge, genieten van de rust), een kanotocht (2 personen per kano) en een wandelsafari.

De kanotocht op zondagmorgen is mooi. We zien weliswaar niet veel wild en vogels dichtbij. Maar het in alle stilte tussen het riet met waterlelies en andere planten varen, is heerlijk. We nemen deels ook een route die de nijlpaarden ‘s avonds en ‘s morgens nemen de zgn “Hippo Highway”. We zien een mooi, erg klein kikkertje op een rietstengel.







We zien prachtige zonsondergangen, ongelofelijk mooi.




palmbomen bij Pom Pom in avondlicht


Nog een Olifant bij zonsondergang



En veel nieuwe dieren zien we niet. Ook hier weer de Lechwe, en ja ook weer een aantal malen de leeuwen, een groep ligt in de schaduw van een boom heel lui te wezen een mannetje met drie vrouwtjes. Volgens de gids hebben we de vorige avond het vierde vrouwtje zien lopen opzoek naar een veilige plek om haar jongen te werpen. De gids vertelt dat de jongen buiten de groep worden geboren en pas na een maand a zes weken aan de groep worden voorgesteld en in de groep worden opgenomen. En de Gnoe hebben we ook nog niet gezien. Grappig is een bijzondere schildpad


Lechwe




Gnoe




Luie leeuwen in de schaduw van een boom

De laatste morgen - maandag - hebben we nog een walking safari, dat vinden we steeds weer leu. Zo’n twee à drie uur door de natuur lopen. We zijn met z’n tweëen en de gids Shaku waar we de andere dagen ook mee hebben opgetrokken. Hij heeft nu zijn geweer bij zich. Enkele leuke details die je tijdens zo’n walking safari hoort.
Bij een baoba boom haalt hij wat barst los (was reeds losgemaakt door olifanten) en laat zien hoe met water de barst heel soepel wordt en tot een sterk touw kan worden getwijnd. De lokale mensen gebruiken het voor de bouw van hun hutten. Geer heeft het strengentje dat hij maakt mee gekregen.








Onze gids Shaku met het eindresultaat

Het zgn impala’s keutels schieten. Hij stelt dat niet vleeseters geen bacteriën in hun ontlasting hebben die schadelijk zijn voor de mens. Vroeger als jongen had je in zijn dorp geen tv etc dus moest je je op een andere manier vermaken. Een vorm daarvan was impala keutels verzamelen die er plenty zijn. Die in je mond even goed nat maken,achter een lijn gaan staan en dan wie kan het verste weg spuwen. Hij stond dit verhaal te vertellen nadat hij uit een hoopje impala keutels en klein handje vol op had geraapt. Stopt vervolgens twee keutels in de mond, trekt de lijn en schiet. Prachtig om te zien en natuurlijk Kees wil je het proberen om mij te verslaan? We hebben hartelijk gelachen, maar de competitie toch maar afgewezen; er zijn grenzen.

De taal
Tijdens ons verblijf in de Okavanga delta wordt ook heel duidelijk dat hier de Bantu’s ook helemaal zijn gekomen. Wat ik in Uganda leerde dat de kern van het woord achter aan zit leer in hier weer.
Bv in Uganda: het land is Uganda, de taal Luganda, een persoon Muganda, meerdere personen Baganda en dingen van Uganda is Kiganda.
Ook hier: Het land is Botswana, de taal is Seswana, een persoon is een Miswana, meerdere personen ook Botswana. Deze vervorming voor het woord schijnt typisch te zijn voor de Bantu talen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten