Zaterdagmorgen rijden we van het Etoshapark naar Twyfelfontein met een boodschappenstop in het plaatsje Outjo, ongeveer 150 km ten zuiden van het Etoshapark. Een plaats waar niet meer over te vertellen is dan dat veel toeristen van hier naar het Etoshapark vertrekken.
ontbijt onderweg naar Outjo
Herero dame in Outjo
We rijden door het heuvelachtige Damaraland, woestijnachtig en natuurlijk droog. Naar later op onze tocht door Namibië blijkt, nog niet echt de woestijn; er groeit hier relatief nog veel aan doornige struiken en aan groene bomen.
nog groen land
Na Khorixas is de weg “a dirt road”. Het gebied wordt rotsiger naarmate we dichter bij Twyfelfontein komen. De rivierbeddingen zijn droog.
rotsig land
rivierbedding
Grote brokken graniet zijn als het ware op het land geworpen.
We slapen 2 nachten op een eenvoudige camping in Twyfelfontein, met mooi uitzicht op een rivierbed. Tegen de avond zien we er olifanten komen drinken, met kleintjes erbij. Opvallen is dat de grote olifanten een kleintje dat met zijn slurf niet bij het water kan, niet helpen.
Twyfelfontein
De naam Twyfelfontein is pas in 1947 aan deze plaats gegeven vanwege de eerste blanke boer die dit land verkreeg: er was een fontein, maar zo klein dat de boer twijfelde of het genoed was om veel in leven te houden. Oorspronkelijk heette de vallei Uri-Ais = springfontein. Lang geleden was er meer water. Dat er water was blijkt ook uit het feit dat de vroegere bewoners – bosjesmannen – juist in dit gebied veel rotsgravures hebben gemaakt. De gravures zijn tussen 3000 en 500 jaar oud. De diverse groepen kwamen hier en via de gravures gaf men boodschappen aan elkaar door over o.a. welke dieren men hier kon vinden: leeuw, struisvogel, zebra, olifant, neushoorn, kudu, antilope, giraffe. Naast communicatiemiddel hebben de gravures ook een spirituele betekenis. De giraffe bijv.brengt regen en gezondheid. En de eland wordt bij inititaie en geboorte afgebeeld.
Traditionele Bushmen combineren natuurlijk en bovennatuurlijk. God heeft menselijke attributen. De aarde waar we allen van afstammen heeft mythische kracht. Dieren, mensen en planten kunnen met elkaar communiceren, want mensen waren dieren en andersom. Dus noch mensen noch dieren bezitten het land, maar het land bezit de mensen.
We zien bijv een mensenhand aan het eind van de staart van een leeuw (zie hieronder). Dat betekent dat een mens hier als dier is afgebeeld. En er sprake is van bovennatuurlijke kracht.
overzicht diverse dieren, let op de leeuw
leeuwenstaart met mensenhand
giraffe, brengt regen en gezondheid
olifant
Als we daarna nog een stukje wandelen, komen we in de “Dancing Kudu” route terecht. Een route die momenteel niet open is voor publiek.
Rotsschildering over een gravure heen op de Dancing Kudu route, één van de weinige schilderingen die in Twyfelfontein te zien is.
de Dancing Kudu
We vinden het zo zeer de moeite waard dat we besluiten de volgende dag de “White Lady” ook aan te doen; wat oorspronkelijk niet op het programma stond.
Eerst bezoeken we in Twyfelfontein nog twee toeristische plekken. Eerst de “Orgelpijpen”, een serie loodrecht opstaande doloriet kolommen in een vallei. Goed om te zien, maar niet zo heel bijzonder voor ons verwende mensen: in Utah zagen we ze veel grootser.
Orgelpijpen
En we bezoeken de “Verbrande Berg”, ook dolorietsteen
Burning Mountain
De eerste middag in twyfelfontein blijven we op de camping en Kees maakt aan het eind van de middag nog een auto tochtje.
White Lady maandagmorgen
De “White Lady” is in het Brandberg reservaat, een 100 km rijden vanaf Twyfelfontein.
In tegenstelling tot Twyfelfontein, zijn hier ook rotsschilderingen naast gravures. De beroemde “White Lady” is er zo een. Deze is zo bekend geworden omdat een westerse onderzoeker in de 20e eeuw de figuur als een dame aanduidde. Daardoor zou er verband met de Egyptische muzen zijn mn een verband met Isis. Deze theorie was direct al omstreden. De onderzoeker kende de gebruiken van de bewoners niet: het is een man die voor een bepaalde ceremonie wit is geverfd, iets wat veelvuldig voorkwam. De “White Lady” is wereldberoemd, de tekeningen die we er zien zijn mooi, maar niet erg veel. Slechts op één plaats kun je tekeningen en gravures bekijken. Maar wel indrukwekkend hier te zijn voor de tekening waar overal ter wereld over gepubliceerd is!
De beroemde White Lady, helaas moeilijk te zien, in de bibliotheek en folders zie je het beter.
de White Lady in het museum in Swakopmund, duidelijker dan we hem in het echt zagen
Er zijn in hetzelfde rotsplateau wel vrouwen te zien:
We zien hier ook weer een mens als dier vermomd. Zie hieronder de achterpoten van de gemsbok, die scharnieren zoals de knie van een mens beweegt, dat geeft een mens met magische krachten aan:
De wandeling naar de White Lady toe is een mooie wandeling door een rivierbed van bijna een uur heen en een uur terug. We zien naast mooie uitzichten, de prachtige Namibian Rock Agana hagedis, zowel het mannetje en het vrouwtje.
En we zien de Double Bended Sand Grass vogel
Namibian Rock Agana, het mannetje
het vrouwtje
Double Bended Sand Grass
Geen opmerkingen:
Een reactie posten