023 Van Swakopmund naar Sesriem vrijdag 19 november

We hebben ons voorbereid op een lange rijdag van Swakopmund naar Sesriem, waar het doel is om de wereldberoemde woestijnduinen te gaan bezoeken. Dat is 300 km over gravel road of nog slechter. In de plannen staat dat we er twee dagen over doen, met een overnachting in Solitaire. We hebben alles de avond tevoren zover mogelijk klaargemaakt, zodat we na een snel ontbijt gelijk kunnen vertrekken.
Door onze ervaring tot nu toe met de wegen maakt dat we erop gokken dat we het in één dag kunnen doen. En dat blijkt te kunnen ook, met nog regelmatig stoppen voor uitzicht en foto's.
We rijden over asfalt de eerste 30 km naar Walvisbaai, langs de kust. Het blijft voor ons een beetje vreemd om in Afrika langs de kust te rijden, met golven net als we ze thuis kennen.



We doen Walvisbaai niet aan en slaan links af het land in, de C14 op de eerste 7 km asfalt daarna de gravel . We rijden compleet de woestijn in: helemaal glad en kaal, net als onderweg naar Hentiesbaai. Niet meer de duinen bij Swakopmund van eergisteren, niet meer het gebergte met diverse gesteentes zoals gisteren in Moonlandscape, maar een kaarsrechte weg door een licht gloeiend volkomen dor landschap. Dit is wat we ons van Namibië hebben voorgesteld. Gaat dat de hele dag zo blijven? Nee, want na een uurtje komen er in de verte al weer bergachtige formaties aan de horizon. Dan krijgen we weer prachtige gevarieerde gesteentes te zien. Bolders en rifachtig opgeduwd graniet en doloriet. En voor het eerst zien we cactussen.





Na 140 km na Walvis baai gaan we om ongeveer half één door de Kuijseb Pass. Erdoor, niet erover. Wij dachten aan een pas in de bergen waar je op een laagste punt over een keten heen gaat Hier is het juist een canyon waar je doorheen moet om op de hoogvlakte door te kunnen gaan. Overigens lijkt de hoogvlakte waar we over heen rijden die 140 km een vals plat, want we zijn 900 meter gestegen zonder dat te hebben gemerkt. Net zo als van Uis naar Henties Baai.
De weg vervolgt, we gaan door nog door de Gaub Pass (Canyon)


Gaub Pass (canyon)


een van de vele droge rivierbeddingen

En dan beginnen we voor het eerst rozerood zand in de bergen te ontwaren. Het begin van wat ons in de Sossusvlei te wachten staat?



Bij Solitaire slaan we de C19 in. We vinden het niet erg dat we hier niet overnachten maar doorrijden, want Solitaire stelt niets voor. Een dode boom op een kruispunt, dat schijnt bekend te zijn.


Solitaire

We rijden nog een 70 km door langs prachtig landschap.






landschap langs de C19

En dan is de aflslag naar Sesriem er. Om vier uur zijn we op de Sesriem Camp. Dat is al binnen het park, waardoor je ‘s morgens vroeger de 2e poort doorkunt om naar de zonsopgang te kijken. Bij aankomst zien we gelijk een enorm grote woestijneekhoorn:



Het is een juweel van een camping. Wild voor de tent en heel wijds uitzicht.